Η σημασία της διατροφής στην εκδήλωση της τερηδόνας ήταν ήδη γνωστή από τα αρχαία χρόνια. Ο Αριστοτέλης είχε επισημάνει ότι η παραμονή του σύκου στη στοματική κοιλότητα με την προσκόλλησή του στις οδοντικές επιφάνειες προκαλούσε καταστροφή στα δόντια. Η παρατήρηση αυτή αποτέλεσε την αιτία παρότρυνσης περιορισμού της κατανάλωσης τροφών κολλώδους σύστασης, προκειμένου να διασφαλιστεί η υγεία της στοματικής κοιλότητας.
Σήμερα γνωρίζουμε ότι η τερηδόνα αποτελεί πολυπαραγοντική νόσο. Η ευαισθησία του ατόμου στην τερηδόνα καθορίζεται από παράγοντες όπως η σύσταση της μικροβιακής χλωρίδας του στόματος, η σύσταση και ο ρυθμός έκκρισης του σάλιου, η σύσταση και η μικροδομή (ποιότητα) των οδοντικών ουσιών, η θέση του δοντιού στο φραγμό, η αποτελεσματικότητα της στοματικής υγιεινής, η έκθεση του ατόμου στην προστατευτική δράση του φθορίου κτλ. Παρόλα αυτά, η διατροφή αποτελεί από τους σημαντικότερους αιτιολογικούς παράγοντες τους οποίους μπορούμε να ελέγξουμε για τον περιορισμό της εκδήλωσης της τερηδόνας.
Όταν τρώμε τροφές που περιέχουν σάκχαρα τροφοδοτούνται τα βακτηρίδια της οδοντικής πλάκας. Η οδοντική πλάκα είναι ένα λεπτό επίχρισμα από μικρόβια τα οποία παράγουν οξέα. Τα μεταβολικά προϊόντα των μικροβίων μπορούν να προκαλέσουν τερηδόνα ή ενεργοποιώντας φλεγμονώδεις διεργασίες να προκαλέσουν ουλίτιδα ή περιοδοντίτιδα. Η οδοντική πλάκα προσκολλάται σταθερά στην επιφάνεια των δοντιών και μπορεί να απομακρυνθεί με την άσκηση σχολαστικής στοματικής υγιεινής.
Τροφές που περιέχουν σάκχαρα είναι τα μπισκότα, τα κέικ, το μέλι, τα αποξηραμένα φρούτα, οι σοκολάτες, οι καραμέλες, τα γλυκά, τα αναψυκτικά, οι χυμοί κτλ Ζάχαρη υπάρχει επίσης σε πολλά επεξεργασμένα τρόφιμα όπως κρακεράκια, ψωμί, σάλτσες, δημητριακά, πατατάκια κτλ. Σε παιδιά που χρησιμοποιούν πιπίλες βουτηγμένες σε γλυκαντικές ουσίες όπως μέλι ή μπιμπερό με γάλα ή άλλα γλυκά ροφήματα, κυρίως κατά τη διάρκεια του νυκτερινού ύπνου, παρατηρείται πολύ γρήγορη και εκτεταμένη καταστροφή των νεογιλών δοντιών από τερηδόνα (σύνδρομο του μπιμπερό).
Εκτός από τη ζάχαρη, και τα όξινα τρόφιμα, όπως τα λεμόνια, οι χυμοί εσπεριδοειδών, τα ενεργειακά ποτά ή τα αναψυκτικά μπορεί να επηρεάσουν τις οδοντικές επιφάνειες. Η συχνή κατανάλωση όξινων τροφών μπορεί να καταστρέψει την αδαμαντίνη (σμάλτο) προκαλώντας χαρακτηριστικές διαβρώσεις στις επιφάνειες των δοντιών.
Σε περιπτώσεις που διαπιστώνεται η ύπαρξη πολλών τερηδόνων ή εκτεταμένων αλλοιώσεων στις οδοντικές επιφάνειες (πχ διαβρώσεις) κατά την κλινική εξέταση κρίνεται σκόπιμη η ανάλυση του διαιτολογίου με την καταγραφή όλων των τροφών και ποτών που καταναλώνονται σε διάστημα πχ μιας εβδομάδας. Η ανάλυση του διαιτολογίου αποσκοπεί στην ανακάλυψη των επιβλαβών διατροφικών συνηθειών ενώ παράλληλα γίνονται συστάσεις σχετικά με ποιες διατροφικές συνήθειες συντελούν στην υγεία των δοντιών και των ούλων του ασθενή. Για παράδειγμα, μια δίαιτα πλούσια σε βιταμίνες και ω3 & ω6 λιπαρά οξέα έχει θετική επίδραση στην υγεία των περιοδοντικών ιστών.
Με την υιοθέτηση σωστών διατροφικών συνηθειών, την άσκηση αποτελεσματικής στοματικής υγιεινής και την καθοδήγηση του οδοντιάτρου είναι εφικτή η διατήρηση της στοματικής υγείας σε ενήλικες και παιδιά.
